توسعه و عدالت در جمهوری اسلامی ایران (مبانی و راهبردها)

برای ارزیابی کارکرد توسعه نیز باید توجه داشت که توسعه‌ای که به عدالت می‌انجامد لازم است حداقل پنج هدف را دنبال کند:

• اقتصاد یک فرآیند پایدار زندگی بشری است و هر تلاشی در جهت توسعه آن لازم است که قوانین پایداری را مد نظر داشته باشد و عدالت باید فرآیند خودپایدار توسعه اقتصادی را تحقق بخشد و توسعه پویایی خود را در زمان حفظ خواهد کند.
• انسان موضوع توسعه است و توانمندسازی انسان می‌تواند توزیع توسعه در گستره آحاد جامعه کمک فراوانی کند، لذا ایجاد کار با دستمزد مکفی توسعه را در آحاد جامعه توزیع و گسترش می‌دهد.
• الگوی تولید در جهت تولید کالاها و خدماتی باشد که نیازهای اجتماعی از قبیل مسکن مناسب، هزینه‌های انرژی ارزان، مراقبت‌های بهداشتی مناسب و نیازمندی‌های روزمره دست‌یافتنی را مرتفع می‌سازند. بدین شکل ترکیب توسعه می‌تواند متضمن تأمین کالاهایی باشد که رفاه عموم جامعه را تأمین می‌کند.
• ایجاد کنترل، پاسخگویی و مشارکت بیشتر در تصمیمات مبنایی اقتصادی از قبیل استخدام، سرمایه‌گذاری، اسکان که بدین شکل فرآیند توسعه کنترل می‌گردد و تجارت و مالکیت گسترده‌تر دارایی در بین افراد بر اساس استحقاق‌ و برخورداری صورت می‌گیرد.
• کاربردی کردن این موارد نیازمند ابعاد ساختاری و نهادی قوی است و ایجاد و تقویت سازمان‌های اقتصادی را می‌طلبد که افراد آنها کنترل می‌کنند.

کتاب پیش روی درآمدی است بر مطالعات توسعه مبتنی بر عدالت که مجموعه‌ای از بیست و پنج مقاله نظری و راهبردی می‌باشد. این مقالات از آنجا که از اولین تولیدات قلمی در این حوزه می‌باشند، از تنوع علمی و رویکردی بسیاری برخوردار هستند و هر یک می‌توانند ظرفیت‌های جدیدی را برای تحقیقات آتی معرفی کنند. امید است که این مقالات مورد نقد و مداقه جامعه علمی کشور قرار گیرد و نویسندگان از پیشنهادات و تأملات خوانندگان بهره‌مند گردند….

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب