جامعه شناسی سیاسی ایران؛ مبتنی بر نظریه کنش ارتباطی

تبیینی جامعه شناختی از مسائل توسعه در ایران با تاکید بر توسعه سیاسی با اتخاذ یک چشم انداز کلان نظری که بتواند طرحی جامع برای آینده‌ای بهتر را نشان دهد، موضوع اصلی نوشته حاضر است.

به این منظور بخش اول شامل مباحث نظری است. در این بخش طی دو فصل یک کلان نظریه جامعه شناختی همراه با مبانی معرفت شناختی و انسان شناختی آن توضیح داده شده است.

در مرحله دوم همین نظریه برای تطبیق به تاریخ و جامعه ایران مورد جرح و تعدیل قرار گرفته است.این دو مرحله بر اساس نظریه‌ای در باب فلسفه علم از لاکاتوش با عنوان “برنامه‌های پژوهشی ” صورت گرفته است. لاکاتوش هر نظریه‌ای را به مثابه یک ساختار با راهنمایی‌های ایجابی و سلبی مشخص در نظر می‌گیرد.

در پژوهش حاضر ابتدا نظریه  “کنش ارتباطی ” از هابرماس جامعه شناس و فیلسوف بزرگ معاصر- به مثابه یک برنامه پژوهشی دارای ساختاری با راهنمایی‌های سلبی و ایجابی مشخص-  در چند مرحله توضیح داده شده است و مشخصا یک فصل مستقل به این امر اختصاص یافته است.

نظریه بازسازی شده طی دو بخش مستقل  به تاریخ و جامعه ایران تطبیق داده شده است؛ در بخش اول تلاش بر این است که ایران قبل از جمهوری اسلامی را مطالعه کنیم.

در بخش آخر این پژوهش، نظریه باز‌سازی شده به ایران بعد از انقلاب اسلامی و استقرار نظام جدید (جمهوری اسلامی) تطبیق یافته است. ادعای اساسی پژوهش این است که با وقوع انقلاب اسلامی و تاسیس نظام جدید گسست از دوره تاریخی گذشته تکمیل شده و یک دوره تاریخی جدید متفاوت و متکامل‌تر از دوره پیشین به تدریج در حال شکل گرفتن است که تاریخ جدید ایران را رقم می‌زند.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب