

جرایم والدین و سرپرستان قانونی علیه کودکان در نظام حقوقی ایران
کودکی عاملی است که از جنبههای مختلف در جرمشناسی و حقوق کیفری مورد مطالعه قرار گرفته است. موضوع آسیبپذیری فرد از نظر معیار سن، علاوه بر اینکه در برخی از شاخههای علوم جنایی، جایگاه ویژهای دارد، موضوع یکی از شاخههای سیاست جنایی افتراقی است. کودکان به عنوان افرادی آسیبپذیر به گونهای خاص قربانی جرایمی به خصوص در حریم خصوصی خانواده میشوند که نمودهای آن به صورت قتل کودکان، کودکآزاری، رها کردن کودک و … بروز کرده است و کودکان به عنوان افراد بالقوه آسیبپذیر در معرض بزهدیدگی قرار دارند. بنابراین با توجه به ارتکاب جرایم علیه کودکان و خطر بزهدیدگی آنان در محیط خانواده برآنیم که کلیه اقدامات مضر بر تمامیت جسمانی و معنوی کودک که توسط والدین و سرپرستان قانونی صورت میگیرد را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای پیشنهادی خود را در مواجهه با این جرایم بیان کنیم.
با بررسی جرایم والدین و سرپرستان قانونی علیه کودکان مشخص گردید که اگرچه جرایمی علیه تمامیت جسمانی و معنوی کودک مورد عنایت قانونگذار قرار گرفته است اما در جرمانگاری و کیفرانگاری حمایتی از کودکان با اصول ثابتی مواجه نمیباشیم و فاقد سیاست افتراقی مشخصی در حوزه جرایم ارتکابی علیه کودکان میباشیم و ضمانت اجراهای موجود برای برخورد مناسب با والدین و سرپرستان قانونی در جرایم علیه کودکان کافی و بازدارنده نیست و امکان بزهدیدگی مجدد کودک فراهم میباشد. در جهت پیشگیری از کودک آزاری و سایر جرایم ارتکابی علیه کودک، جرمانگاری رفتارهای مضر به حال او و کیفرانگاری حمایتی در حوزه خانواده ضروری است و اتخاذ سیاستهای پیشگیرانه جهت کنترل و مهار بزهکاری- بزهدیدگی کودکان الزامی میباشد. تشکیلات و ساز و کارهای لازم برای حمایت از کودکان در مقابل این گونه جرایم عبارت از تدوین قوانین کارآمد در جهت فرایند دادرسی کیفری ویژه کودکان بزهدیده، تأسیس نهاد نظارتی بر حسن اجرای قوانین مربوط به کودک مانند نهاد ناظر عالی حقوق کودکان، استفاده از مددکاران اجتماعی به منظور پیشگیری از تکرار جرم و نیز تیم تخصصی در جهت ترمیم آثار سوء جرایم بر کودک و … میباشد…
ریال 2,700,000
فهرست عناوین
روانشناسان معتقدند افرادی که در کودکی در معرض اذیت و آزار قرار گرفتهاند، نمیتوانند در آینده تعامل سالم و منطقی با دیگر اعضای جامعه برقرار کنند و کودکان آزاردیده امروز، بزهکاران فردا خواهند بود.[۱]
حمایت از کودک و دفاع از حقوق کودک بزهدیدهای که از ناحیه والدین مورد تعدی قرار گرفته است، مبنای ایدئولوژیکی دارد؛ بدین معنا که در همه ادیان به ویژه در اسلام، آزار کودک و عدم رعایت حقوق وی از معاصی بزرگ محسوب شدهاست برای نمونه در آیه ۷۵ سوره نساء آمده است که «چرا در راه خدا و در راه نجات کودکانی که به دست ستمگران تضعیف شدند، پیکار نمیکنید؟».
به علاوه در نظام حقوقی اسلام تأکیدات فراوانی بر محافظت و مراقبت از کودکان در تمامی ابعاد گردیده است. امام سجاد )ع( در رساله حقوقی خود، در رابطه با حق فرزند خطاب به والدین میفرمایند: «و اما حق فرزندت این است که بدانی او از تو و وابسته به تو است در زندگی دنیا، و خیر و شرش با تو است و تو مسئولیت سرپرستی او را از حسن تربیت و راهنمایی او بر خدای عزوجل و کمک او بر طاعت و فرمانبرداری خدا در مورد تو و در مورد خودش بر عهده داری و در صورت انجام این مسئولیت ثواب میبری و در صورت کوتاهی کیفر میشوی».[۲]
از سوی دیگر مقابله با جرایم علیه کودکان در کانون خانواده به علت خصوصی تلقی شدن حریم خانواده، با مشکلات بسیاری مواجه است و به علاوه آنکه کودکان به حقوق خود واقف نیستند و نمیتوانند از خود دفاع کنند و یا دادخواهی نمایند، بنابراین آسیبپذیرترین قشر جامعه محسوب میشوند و لازم است قوانین حمایتی برای آنها در نظر گرفته شود.
در قانون حمورابی که قدیمیترین قانون دستنوشته بشریت متمدن است، مردمان از کودکآزاری پرهیز داده شدهاند، اما علیرغم این توصیهها و حمایتهای کیفری و غیر کیفری، عدم رعایت حقوق کودکان، آمار قابل توجهی را به خود اختصاص داده است….
[۱]. آبروشن، هوشنگ، کودکآزاری و کنوانسیون حقوق کودک، تهران، آثار اندیشه، چاپ دوم، ۱۳۸۷، ص ۱۰٫
[۲]. حیدری نراقی، علی محمد، رساله حقوقی امام سجاد (ع)، قم، انتشارات مهدی نراقی، چاپ چهارم، ۱۳۸۵، ص ۳۱۱٫
شناسنامه اثر
چاپ |
اول |
---|---|
سال نشر |
1392 |
شابك |
978-600-214-344-0 |
نویسنده |
فائزه طوقانی پور، با ويراستار علمي کتر فائزه عظیم زاده اردبیلی |
صفحات ما در شبکه های اجتماعی