صورت بندی گفتمان اسلامی در روابط بین‌الملل

پژوهش حاضر، تلاش می‌کند با مطالعه افکار و آراء برخی نمایندگان اصلی گفتمان اسلام سیاسی‌ـ‌فقاهتی در ایران معاصر، به‌ صورت‌بندی گفتمان مذکور در حوزه مطالعات روابط بین‌الملل بپردازد.

در واقع، در این پژوهش از طریق صورت‌بندی مذکور، بر امکان تدوین گفتمان نظری اسلام سیاسی‌ـ‌فقاهتی در حوزه مطالعات روابط بین‌الملل استدلال شده، و صورت‌بندی خاصی از آن ارائه می‌شود؛

پر واضح است که، اندیشه و عمل سیاسی امام خمینی(ره) در کانون توجه مطالعه پژوهش حاضر قرار داشته و افزون بر آن، افکار و آراء شارحان و دیگر نظریه‌پردازان اسلام سیاسی‌ـ‌‌فقاهتی در ایران معاصر مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

لذا، این پژوهش با مطالعه گفتمان اسلام سیاسی‌ـ‌فقاهتی، تلاش می‌کند صورت‌بندی گفتمانی از ایده‌ها و افکار طرفداران این گفتمان در حوزه روابط بین‌الملل را ارائه نماید.

در نتیجه، در این راه، آموزه‌ها، آثار، سخنرانی‌ها و مشی سیاسی امام خمینی(ره) به‌عنوان نماینده اصلی این گفتمان و نیز برخی دیگر از شارحان، مفسران و نمایندگان اصلی این گفتمان، مانند: آیت‌الله خامنه‌ای، شهید مطهری(ره) و آیت‌‌الله جوادی آملی، که آثار مکتوب و غیرمکتوب(از جمله سخنرانی) مرتبط با موضوع روابط بین‌الملل و دیدگاه دین اسلام در این زمینه دارند، مورد بررسی قرار می‌گیرند.

به علاوه، چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ‌نیز می‌تواند به‌مثابه یکی از قالب‌های اصلی که گفتمان مذکور را نمود ظاهری و عینی داده است، راهگشا باشد.

و هم می‌توان اهداف ذیل را در کنار مطالب فوق برای این پژوهش ذکر کرد:

– تبیین چگونگی شکل‌گیری گفتمان اسلام سیاسی‌ـ‌فقاهتی در حوزه مطالعات روابط بین‌الملل؛

– بررسی ظرفیت‌های گفتمان اسلام سیاسی‌ـ‌فقاهتی در مقایسه با گفتمان‌های رقیب؛

– توانمندسازی ادبیات فقه سیاسی شیعه در عرصه مطالعات روابط بین‌الملل.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب