معاهدات بین‌المللی در اسلام؛ نظریه و عمل از دیدگاه حقوق بین‌الملل اسلامی در مکاتب اهل تسنن

حقوق بین‌الملل اسلامی به عنوان یک شاخه داخلی شریعت، به مفهوم روابط متقابل مسلمانان و غیرمسلمانان در زمان جنگ و صلح می‌پردازد. این پژوهش تلاش می‌کند تا نظریه قانون در حقوق بین‌‌الملل اسلامی را با توجه به قراردادهای منعقده با غیرمسلمانان توضیح دهد.

این اثر در نظر دارد تا حوزه خاصی را در زمینه حقوق بین‌الملل اسلامی تبیین نماید: قراردادهای بین‌المللی.

این کتاب چنین قراردادهایی را هم به لحاظ نظری وهم به طور تاریخی مورد توجه قرار می‌دهد و بر روی ارتباط پیوسته آن ها با جهان معاصر تأکید می‌کند. نه تنها در پژوهش‌های مرتبط با چنین قراردادهایی یک شکاف وجود دارد، بلکه می‌توان استدلال آورد که کوتاهی نظریه‌پردازان حقوق بین‌الملل در مطالعه و گنجاندن نظام قراردادهای اسلامی در بدنه حقوق بین‌الملل نوین وسیله بدفهمی‌های مداوم و حتی کشمکش‌های میان کشورهای مسلمان و غیرمسلمان را فراهم آورده است.

این پژوهش در نظر دارد تا اهمیت فهم این موضوع بسیار مهم اما مغفول را نمایان سازد و بر آن تأکید نماید.

این کتاب به چهار فصل تقسیم می‌گردد. فصل اول موضوع حقوق بین‌الملل اسلامی را معرفی می‌کند و خلاصه‌ای از گسترش تاریخی و اهمیت آن ارائه می‌دهد.

فصل دوم روابط مسلمان ذمی (غیرمسلمانی که به وسیله قرارداد تسلیم مورد محافظت قرار می‌گیرد) و مسلمان مستأمن (دشمن بیگانه‌ای که مسلمانان امنیت و جواز عبور او را متعهد شده‌اند)، شامل اهل ذمه (غیرمسلمان‌های تابع حکومت اسلامی)، حربی (دشمن بیگانه)، مستأمن (دشمن بیگانه‌ای که مسلمانان امنیت و جواز عبور او را متعهد شده‌اند)، جزیه (مالیات سرانه)، خراج (مالیات بر زمین)،‌ عشور (زکات، مالیات بر زمین‌هایی که در تملک کامل هستند)، عقد الامان (پیمان امنیت)، و عقد الذمه (قرارداد محافظت) را مورد بحث قرار می‌دهد.

فصل سوم به بحث پیرامون نظریه حقوق اسلامی درباره قراردادهای بین‌المللی، به ویژه حدود، مفاد، مدت و انقضای آن ها می‌نشیند.

فصل چهارم به تفصیل پنج قرارداد منتخبی را بحث می‌کند که حاکمان دوران مختلف آن ها را منعقد کرده‌اند؛

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب