معنای زیبایی در قرآن کریم

به نظر می­رسد در دوره­ی کنونی پرسش­های جدی بشر فطری­تر و دقیق­تر شده­اند. این سری پرسش­ها که از مفهوم زندگی، عشق، لذت،  مرگ، … و بالاخره زیبایی می­تواند مبارک و مقدمه­ی نگاهی معنوی از سوی بشر امروزین باشد.

طبیعتاً قرآن مجید که کتاب مکتبی انسان ساز است و در صدد پاسخ­گویی به سؤالات و نیازهای فطری بشر، نه تنها پاسخ­گوی دسته­ای از مسائل زیبایی است که قبلاً و در تاریخ اندیشه و تعمق بشری طرح شده؛ بلکه دسته­ای از مسائل را هم خود طرح می­کند و نه منفعلانه و در واکنش، که فعال و مبتکر، مباحثی از زیبایی مطرح می­کند که ساحت­های ویژه و در خور با مکاتب تربیتی بر مخاطبانش می­گشاید.

در این دو حوزه، گاه قرآن به مثابه­ی نظریه پرداز زیبایی به چیستی زیبایی و کیفیات آن می­پردازد و به سؤالاتی از قبیل تعریف پذیری، بدیهی بودن، معناداری، مطلق یا نسبی بودن، ذهنی یا عینی بودن، تعمیم زیبایی و … پاسخ می­دهد.

و گاه به مثابه­ی داور زیبایی به چیستی امر زیبا و معرفی آن می­پردزاد که در این پدیدار داوری قران درباره زیبایی اسماء الهی، هستی، انسان، زیبایی­های جهان آخرت به ویژه بهشت و زیبایی­های ابدیت و بالاخره زیبایی خود قرآن نگریسته شد، و تأملاتی با استفاده از روش­ها و مکاتب معناشناسی مطرح شده ارائه می­شود. و بدین­گونه چهار فصل مروری بر گذشته­ی اندیشه زیبایی، روش­شناسی، قرآن به مثابه­ی نظریه پرداز زیبایی و قرآن به مثابه­ی داور زیبایی شکل گرفته است. در فصل ۵ فارغ از آنچه در گذشته­ی مباحث زیبایی است سعی در استخراج نگاه ویژه و اختصاصی قرآن کریم به زیبایی شده است.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب