نگاهی نو به تعلیم و تربیت سیاسی

تعلیم و تربیت سیاسی که از مهم‌ترین کارکردهای نظام آموزشی به طور عام و برنامه‌های درسی به طور خاص محسوب می‌شود، ناظر بر ایجاد و رشد مجموعه‌ای از شناخت‌ها، عواطف و مهارت‌های سیاسی و اجتماعی در دانش‌آموزان می‌باشد.

توجه به مقوله سیاست به صورت عمومی و مقولات خاصی چون تربیت شهروندی، تعلیم و تربیت سیاسی چون آگاهی سیاسی و ‌سواد سیاسی در حوزه تعلیم و تربیت، امری مطلوب و اجتناب‌ناپذیر بوده و علاوه بر حصول و ارتقای مفاهیمی چون، مشارکت سیاسی، دانش سیاسی، تربیت شهروندی و غیره، بهره‌مندی از قدرت تحلیلی و نقادی مبتنی بر اصول مفروض اسلامی ـ ایرانی در چارچوب تفکر خلاق و موشکافانه در تصمیم‌گیری و نقش‌آفرینی سیاسی و اجتماعی متربیان و کنشگران آینده‌ کشور را به همراه خواهد داشت.

از حیث اهمیت، پرداختن به موضوع تعلیم و تربیت سیاسی در نظام تعلیم و تربیت و برنامه‌های درسی کشور در مقایسه با اهمیت این موضوع در پژوهش‌های خارجی دارای اولویت است. از حیث ضرورت نیز با توجه به عدم مفهوم‌پردازی مشخص میان اشکال و مراحل تعلیم و تربیت سیاسی و همچنین کاستی‌های توجه به این حوزه در نظام تعلیم و تربیت و برنامه‌های درسی مبنی بر نتایج پژوهش‌های صورت گرفته و مبتنی بر اهمیت مذکور، پرداختن به این موضوع ضروری است.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب

ریال 2,400,000

13 افرادی که هم اکنون این محصول را بازدید می کنند

فهرست عناوین

یکی از مهم‌ترین کارکردهای تعلیم و تربیت ملی، تعلیم و تربیت سیاسی است.

امروزه تعلیم و تربیت سیاسى و اجتماعى در همه کشورها از اولویت‌هاى تعلیم و تربیت به‌شمار مـى‌رود‌.

در‌ این‌ راستا کشورها به نوعى سرمایه‌گذارى مـى‌کنند. به‌ عبارتى‌ دیگر‌ نـظام‌‌های آمـوزشى‌ به‌ منظور پاسخگویى به انـتظارات و نـیازهاى جمعى شهروندان و همچنین تعلیم و تربیت سیاسی و اجتماعی که داراى خصوصیات مورد نظر جامعه باشند،

بخش عظیمى از مـنابع خـود را صرف آن مـى‌نمایند (نادرپور، ۱۳۸۲). بـدون تردید رشد، تـوسعه و بـالندگى کشورها در همه حوزه‌هاى زنـدگى در گـرو بازیافتن نسل فردا و اهتمام به تعلیم و تربیت سیاسى و اجتماعى آن‌هاست. به عبارت بهتر، یک جامعه توسعه‌یافته نـیازمند‌ افرادى‌ با بینش سیاسى جامع‌نگر و با قـدرت بالاى درک، شناخت و تجزیه و تحلیل سـیاسى است.

بر این اساس، توسعه سیاسى، اجتماعى و فرهنگى نیازمند یک فرهنگ غنى و پویاست که در این فرایند زمانى شکل‌ گرفته‌ و نهادینه شده باشد؛ این خـود مـستلزم آن است که فرد به ‌عنوان ابزار اصلى و عـامل تـوسعه‌یافتگى پایدار در طـى فرایند جـامعه‌پذیرى، شاکله‌هاى اصلى‌ و ضـرورى‌ تـوسعه را درونى کرده باشد‌.

شناسنامه اثر

چاپ

اول

سال نشر

1399

شابك

978-600-214-825-4

نویسنده

علیرضا امینی زرین

صفحات ما در شبکه های اجتماعی