هسته‌هاي علمي در دانشگاه (از ايده تا عمل)

هسته‌هاي علمي در دانشگاه ؛ پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی مسئله علم و علم‌آموزی در ایران اسلامی دوباره رونق یافت. ایران کهن در گستره تاریخ خود همواره از دانش و اهل دانش به بزرگی یاد نموده است و بدان بالیده است. البته این توجه و بالندگی در گذر تاریخ، فراز و نشیب‌هایی به خود دیده است که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت.

تثبیت ارکان نظام جمهوری اسلامی

در هر صورت این مهم در سال‌های گذشته و با تثبیت ارکان نظام جمهوری اسلامی مجدداً در صدر توجهات رهبران نظام قرار گرفته است تا بدانجا که سه مسئله علم، فرهنگ و اقتصاد در سالیان اخیر بیشترین میزان توجه رهبر معظم انقلاب را در دیدار با مسئولان و نخبگان جامعه به خود معطوف نموده است. به نظر می‌رسد توجه به علم طی این سال‌ها از راهکارهای متعددی به عمل نزدیک شده است که تلاش برای تشکیل شورای انقلاب فرهنگی در سال‌های اولیه انقلاب تنها گام‌های اولیه آن را نمایان نموده است.

کمی و کیفی

تلاش برای اسلامی کردن دانشگاه‌ها، توجه کمی و کیفی به رشد دانش و دانشجو و دانشگاه، مطالبه تدوین سند جامع علمی کشور، تأسیس و تشویق گاه و بی‌گاه مراکز علمی پیشرو مثل جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه رویان و … از یک سو و تأکید بر پیشرفت‌های علمی همه و همه دلالت بر عزم جزم نظام بر پیشرفت علمی دارند.

گفتمان‌سازی

در کنار این گفتمان‌سازی، توجه به نهادسازی نیز مدنظر بوده است که خصوصاً با حمایت از نهادهای نه چندان رسمی مثل قطب‌های علمی، انجمن‌های علمی و کرسی‌های نظریه‌پردازی و ایجاد سازمان‌های رسمی مثل سازمان پرورش استعدادهای درخشان و بنیاد ملی نخبگان و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و … نهادهای این منظومه در حال تکمیل است.

هسته‌های علمی

مطالبه تشکیل هسته‌های علمی نیز از این قاعده مستثنی نیست. چنان‌که مقام معظم رهبری در دیدار با نخبگان و استعدادهای برتر در سال‌های اخیر بر ضرورت ایجاد هسته‌های علمی زیر نظر اساتید برجسته و مؤمن و دانشجو‌‌پرور تأکید نموده‌اند تا از این طریق در عملیاتی‌ترین سطح تربیتی دانشگاهی نیز علاوه بر ساختارهای موجود، سازوکارهای جدیدی نیز ایجاد شوند تا از آن طریق علاقه دانشجویان مستعد به علم‌آموزی و ارادتشان در خدمت به این مرز و بوم فزونی یابد.