چهل سالگي در بيم و اميد؛ جستاري در سرمايه اجتماعي آينده جمهوري اسلامي ايران

در مقطع چهل سالگي بزرگترين و پربسامدترين نيمه دوم قرن بيستم، كه رشته‌هاي متعددي از جريان‌ها و حتي نظم سياسي استراتژيك در منطقه و حتي جهان معاصر را بازتوليد نمود، دو رويكرد بسان دو لبه قيچي سياست، سرمايه اجتماعي گران‌سنگ نظام را پاره و رشته‌هاي باقي مانده امر اجتماعي ما را پنبه مي كند. آينده را بدتر از امروز و امروز را بدتر از گذشته مي‌نماياند.

رويكرد دوم، كه آسيب‌شناسي آن كمتر مورد توجه و تقرير قرار گرفته است، خوش‌بيني، محافظه كاري، كتمان فقر و فساد و تبعيض باقي مانده از ميراث نااجتماعي توسعه، دولت رانتي، و چالش‌هاي دين و دولت، ناديدن عارضه‌ها و امراض درون است.
اين رويكرد كه ناخواسته، خستگان و معترضان به وضع موجود را به صف معاندان و برگشتگان مي‌كشاند، بعضا تنها موضوع و ماموريت وفاداران به انظام و انقلاب انگاشته مي‌شود و در توافقي نانوشته و اپيدميك، به گفتاري تكراري و خسته كننده رسانه‌هاي سنتي و جمعي وفاداران و دلبستگان بدل مي‌گردد.

در اين كتاب، رصد ميداني تحولات سرمايه اجتماعي كشور و تمركز بر ديدگاه و خط‌مشي‌هاي رهبر فرزانه انقلاب اسلامي مبني بر اميد و نگرش به آينده در افكار عمومي همواره مورد تهديد ايرانيان، مدنظر بوده است.

چهل‌سالگي در بيم و اميد، محصول دغدغه و ترجمان تلاش هسته افكار عمومي و تغييرات اجتماعي مركز رشد دانشگاه امام صادق عليه السلام و نيز هسته ارتباطات سياسي دانشكده معارف اسلامي و فرهنگ و ارتباطات است كه در آستانه چهلمين سال پيروزي انقلاب اسلامي، با دعوت، بحث و گفتگو با دلسوزان و صاحب‌نظران شكل گرفت.

مطالعه صفحات آغازين كتاب