اداره و سیاست در ایران؛ مطالعه بروکراسی در بستر سیاست 57-1320

هدف این تحقیق، مطالعه رابطه اداره و سیاست در دوران شاه و در بستری است که رژیم، برای کسب مشروعیت به بوروکراسی وابسته است.

یافته‌های حاصل از بررسی، نشان داده که تنشی ذاتی بین اهداف بوروکراتیک اثربخشی و استفاده از بوروکراسی به‌عنوان سازوکار مشروعیت رژیم وجود دارد. به بیانی دیگر، نظام‌‌های سیاسی که با کاهش مشروعیت روبرو هستند، قادر به استقرار بوروکراسی‌های کارآمد و توانمند نیستند. همچنین، نتایج نشان داد که اصلاحات بوروکراتیک، را نمی‌توان صرفاً مسائلی فنی تلقی کرد که از بستر سیاسی و اجتماعی جامعه، تأثیر نپذیرفته باشد…

تاکنون، درباره تاریخ معاصر تحولات اجتماعی و سیاسی ایران کتب بی شماری انتشار یافته، اما کتابی درباره رابطه متقابل اداره و سیاست ایران به نگارش در آمده باشد، در دست نیست.

کتاب حاضر چگونگی حکمرانی در ایران دوران شاه را به تصویر می کشد و به این سوال می پردازد که تحولات سیاسی و اجتماعی، در فاصله سال های 1320 تا 1357 چه تاثیری بر اداره و حکمرانی کشور گذاشت؟

به عبارتی، کنش های سیاسی رژیم که در آغاز با هدف کسب مشروعیت و بقای نظام سیاسی در این دوره صورت گرفته بود، در نهایت چگونه بر نظام اداری کشور اثر گذاشت.

این کتاب که بخشی از تاریخ سیاسی و اداری ایران در یک دوره سی و هفت ساله را ترسیم می کند، روایتی مستند برای علاقه مندان به تاریخ این عصر، پژوهشگران حوزه های اداره امور عمومی، تصمیم گیری، سیاست و جامعه شناسی مفید باشد.

مطالعه صفحات آغازین کتاب