

جامعه شناسي سياسي نابسامانیهای اجتماعی در جمهوري اسلامي ايران
نابسامانیهای اجتماعی بهویژه فتنه، یک مقوله عام علوم اجتماعی و انسانی است. از جهتی جامعهشناختی، از جهتی معرفتشناختی و از جهتی ارتباطی است. به همین دلیل فتنه بهعنوان یک مقوله اسلامی بایستی به علوم انسانی و مقولههای دیگر تحویل شود تا به ابعادش پی برده شده و به نتیجه برسد. فتنه زمانی رخ میدهد که یک قوم یا کشور در حال رشد و تحولات اجتماعی باشد. در مسیر رسیدن به ساختاری خلاق و پویا و نیل به تمدن و پیشرفت مستقر، واقعیات جدید به وجود میآیند درحالیکه ساختار معرفتی، ارتباطی و اجتماعی نمیتواند جوابگوی این واقعیات باشد. در واقع اولین آبشخور فتنه در جریان تحول اجتماعی، یک نوع بازگشت سنتهای ماقبل تحول است که بهوسیله اشرافیت رخ میدهد. آنان که در جریان تحول، خود را در خطر میبیند، دست به بازتولید سنتهای ماقبلی خود زده و با نوعی نوآوری آنها را در قالب جدیدی ریخته و به صورت الگوهای مرجع به جامعه ارایه میدهند. از این جاست که بدعتها بهوجود میآیند و این بدعتها، فتنهها را شکل میدهند. از جهتی نیروی محرکه اولیه نابسامانیهای اجتماعی به ویژه فتنه، ارضای غرایز انسانی به صورت بیحد و مرز و افراطی آن میباشد که با عقلانیت موجود در تحولات انسانی و اجتماعی موجود جامعه نمیسازد. اینجاست که سعی میکند با دستیابی به منابع قدرت به هنجارشکنی اجتماعی دست بزند و آن را در جامعه تبدیل به یک گفتمان غالب و مرجّح کند. جامعه در اثر قدرتیابی افراد هنجارشکن دچار نابسامانی میشود.
ریال 3,350,000
فهرست عناوین
جامعه شناسي سياسي نابسامانیهای اجتماعی در جمهوري اسلامي ايران (با تأکید بر مفهوم و مصادیق فتنه)
جامعه شناسي سياسي نابسامانیهای اجتماعی در جمهوري اسلامي ايران (با تأکید بر مفهوم و مصادیق فتنه): حقمداري در رفتار سياسي پيوسته از جمله مسائلي بوده است که رهبران جامعه اسلامي در طول تاريخ به آن توصيه نموده اند. منظور از حق مداري نوعي اتکاء به اصول و ارزشهاي اسلامي است که رفتار اجتماعي، اقدامات سياسي و فرهنگي قشرهاي مختلف جامعه را جهت ميدهد.
تعريف حق مداري
حق مداري به آندست از رفتارها و اقداماتي گفته ميشود که مبتني بر مصلحت شرع مقدس باشد و اولويتهاي اسلامي و انساني به ترتيبي که در متن و سيره وجود دارد؛ در آن لحاظ گرديده و غير از ضمانت اجرا در ظرفيت نشئة دنيا، کيفر اخروي نيز براي اينگونه رفتارها در نظر گرفته شده باشد.
رفتارهاي اجتماعي و سياسي
همواره اين سؤال مطرح بوده است که چرا رفتارهاي اجتماعي و سياسي مجتمع انسانيِ ساکن در جامعه اسلامي در برخي موارد مبتني بر حقمداري نبوده است؟ چگونه ميتوان حق مداري را در رفتار رعايت کرد؟
تاريخ اسلام
تجربه هاي تلخ در تاريخ اسلام در ارتباط با ناهماهنگي سطح جامعه با حاکمان سياسي مانند انحرافات سياسي ناکثين و مارقين و قاسطين در حکومت حضرت علي(ع) و بيمهريهاي سياسي در زمان امام حسن(ع) و از همه مهمتر حوادث منتهي به قيام امام حسين(ع) باعث شده است تحليل رفتار اجتماعي ضروري گردد.
حکومتهاي اسلامي متأخرتر
حتي در حکومتهاي اسلامي متأخرتر در حوزه مرزهاي ايران، از صفويه تا مشروطه و تا جمهوري اسلامي ايران، حقمداري در رفتار اجتماعي، دغدغه امت اسلامي از جمله نخبگان سياسي و فرهنگي بوده است. البته بايد دانست عملکرد و رفتار اجتماعيـ با مشخصههاي سياسي و فرهنگي ـ قشرهاي مختلف جامعه اسلامي از نخبگان سياسي تا سطوح پايين اجتماع ـ رعيت ـ بسيار پيچيده است بهگونهاي که تحليل اين رفتارها مشکلات زيادي را پيش رو دارد.
بايسته هاي رفتار اجتماعي
بايد توجه داشت بايسته هاي رفتار اجتماعي در نگرشي کلان نگر از ريشه هاي ايدئولوژيک تفکر سياسي و روش مبتني بر آن با عنايت به مصلحت زمان و مکان، نشأت ميگيرد که با شاخص اصول و ارزشهاي اسلامي مورد سنجش قرار گرفته و در نتيجه رفتار حقمدار صورت ميگيرد. بديهي است همساز کردن رفتار با اين بايستهها دشوار است و فرد مکلف در انديشه، تصميمگيري و اقدام دچار لغزش خواهد شد
شناسنامه اثر
نویسنده |
با مقدمه: ابراهيم فياض ,مسعود رحمتي ,مهدي عبدالهي ضياءالديني |
---|---|
سال نشر |
1394 |
چاپ |
چاپ اول |
شابك |
978-600-214-445-4 |
صفحات ما در شبکه های اجتماعی