سیاست خارجی کشورهای خاورمیانه

چارچوپ نظری این کتاب به گفته‌ی ویراستاران آن محصول نظرخواهی از تعداد زیادی از متخصصان سیاست خارجی خاورمیانه بوده و در نوع خود بدیع است و می‌تواند ره‌گشای پژوهش‌های جدیدی در این حوزه باشد. 

در فصل‌های دوم تا چهارم نگاه دقیق‌تری به محیط بین‌المللی و منطقه‌ای خواهیم داشت که دولت‌های خاورمیانه در آن سیاست خارجی خود را پیش می‌برند.

در فصل‌های پنجم تا چهاردهم دولت‌های مهم منطقه مورد مطالعه‌ی موردی قرار می‌گیرند. و در فصل پانزدهم این یافته‌ها جمع‌بندی می‌شود.

این کتاب ابتدا قدرت‌های اصلی عربی را مورد بررسی قرار می‌دهد که هسته‌ی نظام عربی را شکل می‌دهند؛ یعنی مصر، سوریه، عراق، و نیز عربستان سعودی که قدرت بزرگ مالی عربی و بزرگترین تولید کننده‌ی نفت در جهان است.

همچنین اسراییل [غاصب]، که بازیگر اصلی مناقشات در قلب نظام منطقه است،‌ مورد بررسی قرار می‌گیرد.

لیبی، یک رژیم رادیکال مرکزگریز که از نظر غربی‌ها مطرود است،‌ از جهاتی باقی‌مانده‌ای از عصر پیشین ایدئولوژی است،‌

در حالی که تونس، یکی از جمهوری‌های مغرب، (که پیشرو ادغام در اقتصاد جهانی‌است) می‌تواند نماد حرکت به سوی آینده باشد.

یمن، یک قدرت رو به رشد در جزیره العرب، که به تنهایی موفق به انجام یک پروژه‌ی اتحاد شده است،‌ ممکن است در آینده بازیگر مهمی شود. سپس سایر دولت‌های مهم از «دول پیرامونی غیر عرب؛» یعنی ایران و ترکیه، مورد بررسی قرار می‌گیرند.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب