شاخص های علوم اجتماعی از سال 1966 در ادبیات علمی جهان وارد شد و امروزه به یکی از ابزارهای اساسی در سیاست گذاری تبدیل شده است. شاخص ها ابزار توصیف واقعیت ها و تجویز سیاست ها مطلوب هستند. آن ها ذیل رویکردهای مختلف علمی و در راستای سیاست مشخصی تولید می شوند؛ لذا خنثی نبوده و پیش فرض ها و دلالت های متفاوتی دارند؛ به همین جهت به نرمی در سیاست گذاری وارد شده و در طراحی نظام اجتماعی دخیل هستند. هیچ سیاستی بدون شاخص و هیچ شاخصی بدون سیاست وجود ندارد. بخش مسکن شاخص های بسیاری دارد که برای تشخیص مشکلات، پیش بینی وضعیت آینده، ترسیم وضعیت مطلوب، برنامه ریزی و ارزیابی سیاست ها به کار می روند. سیاست گذاران مسکن ممکن است با زبان شاخص ها سیاست سازی و سیاست گذاری کرده یا ناآگاهانه سیاست های پشت یک شاخص را دنبال کنند. به همین جهت اثر پیش رو می کوشد ابتدا به طور عام به شاخص ها در علوم اجتماعی و سپس به طور خاص به احصا، دسته بندی و توضیح شاخص های مرتبط با مسکن بپردازد.

مطالعه صفحات آغازین کتاب