ضدجریان در اخبار جهانی

جریان بین‌المللی اخبار‌ با توسعه رسانه‌ها ‌و زیرساخت‌های تکنولوژیک ارتباطی، فراگیری وسیعی در سطح جهانی پیدا کرد. این وضعیت، پس از جنگ جهانی دوم، با ظهور قدرتمند دو قطب شرق و غرب در آن زمان، تنوع محتوایی و جهت‌گیری‌های گوناگون پیدا نمود. اما این وضعیت همیشه با یک ویژگی برجسته همراه بود. قدرت «کشورهای مرکز» در ایجاد و گسترش جریان بین‌المللی اخبار و نیازمندی «کشورهای پیرامون» در کسب اخبار. این وضعیت نامتعادل از تولید، توزیع و مصرف اخبار بین المللی کشورهای جنوب، یا پیرامونی‌ (جهان سوم) را وارد چالشی بزرگ با کشورهای شمال، یا مرکز‌ (جهان اول) کرد که در اواخر دهه ۱۹۶۰ منجر به اعتراض جدی آنها نسبت به وضع نامطلوب اطلاعات و ارتباطات در ممالک در حال توسعه و فاصله روز افزون آنها در این زمینه با کشورهای «غربی» نمود که با حضور آنها در اجلاسیه های کنفرانس عمومی یونسکو و نیز کنفرانس سران کشورهای جنبش غیرمتعهد ‌شکل جدی‌تری بخود گرفت.

 

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب

ریال 1,600,000

10 افرادی که هم اکنون این محصول را بازدید می کنند

فهرست عناوین

ضدجریان در اخبار جهانی (مطالعه در سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران و فقه امامیه):با طرح ایده «جریان آزاد اطلاعات»‌ از طرف کشورهای جهان سوم و غیرمتعهد در برابر «جریان کنترل شده و یک سویه اطلاعات» ‌کشورهای غربی اجلاسیه‌های متعددی مربوط به یونسکو در این زمینه برگزار گردید که به شکل‌گیری «کمیسیون بین‌المللی مطالعه درباره مسائل ارتباطات» انجامید و به مباحثی از جمله عدم تعادل اطلاعات، آزادی و مسئولیت اطلاعات، حاکمیت دولت‌ها، ارتباط و توسعه پرداخته شد. جنبش کشورهای غیرمتعهد نیز در همین راستا کنفرانسی تشکیل دادند که به تاسیس یک سمپوزیوم بین‌المللی ارتباطات‌ انجامید.

ضدجریان در اخبار جهانی

کار تهیه گزارش «کمیسیون بین المللی مطالعه درباره مسائل ارتباطات» درباره وضعیت ارتباطات جهانی و جریان بین‌المللی اخبار در دسامبر ۱۹۷۹ به پایان رسید و شن مک براید، رئیس کمسیون، در ماه فوریه سال ۱۹۸۰ این گزارش را به مدیر کل یونسکو تسلیم کرد و همان سال این گزارش تحت عنوان «یک جهان، چندین صدا»  به دو زبان انگلیسی و فرانسه منتشر شد. گزارش مزبور بهمین دلیل به نام «گزارش مک براید » معروف گردید.

بزرگ

این چالش بزرگ برای تقسیم متعادل سهم ارتباطات جهانی به ویژه در بعد اخبار بین المللی میان کشورهای غربی و جهان سوم در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ موضوع «نظم نوین ارتباطی و اطلاعاتی جهان» (NWICO) را مورد توجه جدی قرار داد. در این دوره زمانی، سه جریان مهم تاریخی همزمان شده بودند که هر یک تاثیرات خود را بر این موضوع نهاده بودند:

پایان جنگ جهانی دوم: سقوط امپراتوری‌های اروپایی و ظهور آمریکا به مثابه ابرقدرت نوین غرب.

پایان استعمار: استقلال مستعمره های سابق و شکل‌گیری جنبش عدم تعهد.

بروز جنگ سرد میان آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی (سابق)

تاریخی

در این بافت تاریخی- سیاسی، تقاضا برای تغییر نظم اطلاعاتی و ارتباطی ابتدائاً وجهه‌ای ایدئولوژیک داشت و بواسطۀ برتری کمّی کشورهای بلوک شرق در یونسکو، این سازمان نیز جانب بلوک شرق را نگه می‌داشت؛ که این مسئله در ترویج ایدۀ «حق حاکمیت ملی»‌ در برابر شعار «آزادی اطلاع‌رسانیِ» غربی‌ها مشهود بود. اما با تضعیف و نهایتاً فروپاشی بلوک شرق و دور شدن از معادلات استعماری، این مواجهه از آن هیجان ایدئولوژیک اولیه تُهی شد و حالتی فنی‌تر به خود گرفت. در نهایت، بواسطۀ تضعیف جبهۀ شرق و کشورهای غیرمتعهد، امروزه شاهد آن هستیم که یونسکو دوباره جانب غرب و «جریان آزاد اطلاعات» را گرفته است. این گزارش و کتاب در بستر آن «نقطۀ گذار»‌ میانی تهیه شده است که بیشتر جنبۀ فنی «عدم‌ توازن ارتباطی» میان شمال و جنوب را مد نظر قرار می‌دهد.

شناسنامه اثر

نویسنده

اولیور بویدبارت

,

دایا کیشان توسو

مترجم

دكتر حسن بشير

,

محمد معماریان

چاپ

اول

سال نشر

1391

شابك

9786002141842

صفحات ما در شبکه های اجتماعی