شناسنامه

فقه منابع مالی دولت اسلامی

سرشناسه:مصباحي مقدم، غلامرضا، 1330
عنوان: فقه منابع مالی دولت اسلامی
محل نشر: ناشر، سال نشر: تهران: دانشگاه امام صادق(ع)، 1397
مشخصات ظاهري: 320 صفحه
شابك: 3-624-214-600-978
موضوع: ماليه عمومي- ماليات اسلامي

مقدمه فقه منابع مالی دولت اسلامی

کتاب فقه منابع مالی دولت اسلامی ، با رویکرد فقه حکومتی درباره منابع مالی دولت اسلامی نگاشته شده است. با برقراری حکومت اسلامی در عصر غیبت، شرایط جدیدی برای پیاده شدن فقه اسلامی در جمهوری اسلامی ایران فراهم شده است، چنین شرایطی پس از حکومت امیرالمؤمنین علی (ع) و امام حسن مجتبی (ع) حتی در عصر حضور امامان معصوم نیز فراهم نشده است، تا چه رسد به عصر غیبت امام زمان (عج)، زیرا امامان ما غالباً در شرایط حاکمیت حاکمان جور می‌زیستند، بنای آنان بر کمک نکردن به قدرت‌های مسلط عصر خویش بوده و پیروان خود را به عدم همکاری مگر در شرایط خاص و استثنائی توصیه می‌کردند. از‌این‌رو تکالیف شیعه در عصر مزبور که دوران عدم بسط‌‌ید امامان معصوم (ع) بوده است، با تکالیف آنان در عصر غیبت و در صورت بسط‌ید نایب امام زمان تفاوت می‌کند. علت عمده فقدان نگاه حکومتی در فقه شیعه همین شرایط است.

نظام جمهوری اسلامی ایران

اکنون و پس از برقراری نظام جمهوری اسلامی ایران ضرورت دارد که فقهای بزرگ ما به اقتضاء دوران بسط‌ید حاکم اسلامی در جایگاه نیابت امام زمان (عج) تفقه کنند. در این صورت فقه شیعه نیز دچار تحولی مثبت و چشمگیر خواهد شد و پاسخ‌گوی مقتضیات دوران معاصر می‌شود، از جمله ما با فقه نظام‌ساز مواجه می‌گردیم.
در این کتاب به فقه نظام مالی دولت اسلامی می‌پردازیم و با همین نگاه فقه حکومتی خواننده نوآوری‌هايی در طرح مسائل فقهی در این اثر مشاهده می‌کند‌.

فصل اول

در فصل اول، به اقتضای عنوان کتاب «‌فقه منابع مالی دولت اسلامی» به تبیین دولت اسلامی در عصر حاضر و وظایف آن پرداخته شده، طبعاً با بیان وظایف دولت، معلوم می‌شود دولت چه تکالیف و چه صلاحیت‌هایی دارد و به اقتضای تکالیف و صلاحیت‌ها چه منابع مالی در اختیار دارد و چه اختیاراتی در تأمین منابع مالی دارد. در بیان وظایف دولت، علاوه بر وظایف مندرج در روایات، تاریخ و سیره پیامبر (ص) به وظایف متناسب عصر حاضر مانند اهتمام به آموزش عمومی، بهداشت عمومی، سلامت محیط زیست، رشد و پیشرفت علوم، فنون و فناوری‌ها، تقنين، رعایت حقوق و آزادی‌های مردم، سیاست‌گذاری و اجراء سیاست‌ها برای آینده بهتر جامعه اسلامی، حمایت از سایر ملت‌های مسلمان و محرومان جهان و حُسن روابط با همسایگان و سایر دولت‌ها و ملت‌ها اشاره شده است.