مدیریت تعارض

مدیریت تعارضاز دیدگاه صاحب­نظران مدیریت و مکتب اسلام:برخلاف ماهیت جدایی­ناپذیر تعارض از سازمان، مدیران نسبت به اداره‌ی آن، اطّلاعات اندکی دارند؛ درحالی­که آنان برای رشد و توسعه‏ی سازمان خویش نیازمند آن‏اند که انواع تعارضات (از جمله تعارضات فردی، بین­فردی و گروهی) را شناسایی کنند و شیوه­ی مناسبی را جهت حلّ ­و فصل آن برگزینند. شیوه­ای که در ایجاد تغییرات نگرشی مخاطب خویش موفّق ظاهر شود و مبتنی بر احترام به شأن و منزلت انسان باشد و بر تأمین حقوق، نیازها، انتظارات اشخاص، فراهم ساختن محیطی امن و پُرانگیزه برای فعّالیّت کارکنان و جلب مشارکت آنان در تحقّق اهداف سازمان تأکید کند.

مدیریت تعارض

مدیریت صحیح تعارض، متأثّر از عوامل مختلفی از جمله انتخاب شیوه­ی مناسب جهت اداره­ی تعارض است. مدیران شیوه­های متفاوتی را برای مدیریت تعارضات بین­فردی و گروهی مفید می­دانند؛ ولی اثربخشی این شیوه‌ها تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله فرهنگ و فلسفه­ی حاکم بر جامعه است. برخی از فرهنگ­ها مشوّق تعارض هستند و انتخاب شیوه­ای مناسب را موکول بر کسب امتیازات و منافع شخصی می­کنند. امّا برخی از فرهنگ­ها چنین مقوله­ای را نامطلوب دانسته و به جای آن بر هم­کاری و تشریک مساعی تأکید می­کنند. در مقابل فرهنگ­هایی نیز وجود دارند که دیدگاه متعادلی نسبت به تعارض داشته، از یک سو درجاتی از تعارض را به دلیل آثار مخرّب، منفی معرّفی می­کنند و بر اجتناب، پیشگیری و یا حلّ آن­ها تأکید دارند و از سوی دیگر با ایجاد سطوحی از تعارضات مثبت موافقت می­کنند.

مدیران

آن­چه برای مدیران یک کشور اسلامی، اهمّیّت می­یابد، نگرش و سفارشات اندیشمندان و پیشوایان این دین مقدّس است. بدین جهت در این پژوهش، سعی شده است تا علاوه بر مطالعه­ی آراء و دیدگاه‏های متخصّصان مدیریت، این علم از نگاه مکتب اسلام نیز مورد بررسی قرار گیرد.

آگاهی

برای آگاهی مدیران، دانشجویان و علاقه­مندان، مطالب کتاب پیرامون تعارض و مدیریت تعارض در دو فصل تدوین شده است: در فصل نخست به مطالبی پیرامون تعارض اشاره شده است؛ در فصل دوم نیز مباحثی پیرامون مدیریت تعارض مطرح شده است.