مصلحت و سیاست؛ رویکردی اسلامی- ویراست جدید

اثر حاضر با این هدف کلی طراحی شده که وجهی از حکومت دینی را که با مقوله مصلحت مرتبط است، تبیین می‎کند و سپس، مبادی نظری و چارچوب فقهی حضور آن را در عرصه حکومت و مملکت‎داری مشخص می‎سازد. بر این اساس، موضوع کتاب در حوزه فقه سیاسی شیعه قرار دارد و از حیث زمانی شامل دو عصر حضور و غیبت می‏شود. به همین دلیل است که «کتاب، سنت، اجماع و عقل»، به عنوان مراجع اصلی و معتبر با توجه به شرایط و مقتضیات زمانی، در بازسازی نظریه مصلحت و حکومت مدنظر بوده‏اند؛ چرا که «متن» در چارچوب منطق دین معنای متین خود را آشکار می‏کند و ذوبطون بودن نص این امکان را به ما می‏دهد که بتوانیم متناسب با نیازهای خود دریافت‌های روشمند از آن داشته باشیم

برای تبیین هر چه بهتر این ایده، کتاب در چهار بخش اصلی به شرح زیر سازماندهی شده است:

بخش اول به مبانی و چارچوب کلان بحث اختصاص یافته است.

بخش دوم به بررسی دیدگاه اهل تسنن اختصاص دارد و مؤلف سعی کرده است نوع حضور مصلحت را در سیر تحول نظریه دولت نزد ایشان به نمایش گذارد. برای این منظور در چند فصل، مقاطع مهمی چون خلافت، سلطنت (ایرانی و عربی) و سرانجام ملیت، بحث شده است.

بخش سوم به بررسی سیر تحول اندیشه سیاسی شیعه در این زمینه اختصاص دارد.

بخش چهارم در تکمیل مباحث بخش سوم به دوران جمهوری اسلامی ایران اختصاص دارد و محوریت آن با اندیشه سیاسی حضرت امام(ره) است.

در بخش پایانی مستند به مجموع مطالب فصول مندرج در بخش‌های دوم و سوم، تفسیر «مصلحت» به مثابه یک قاعده فقهی معتبر نزد شیعه ارائه شده است. این بخش دربردارنده یک فصل است که در آن طرحی فقهی از مصلحت ارائه شده است.

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب