نشانه شناسی ایموجی

انسان برای اینکه عواطف و احساسات خود را انتقال دهد یا شیوه‌های برقراری ارتباط جدیدی را خلق کند، همواره در پی ایجاد زبان یا نظامی نشانه‌شناختی و منحصربه‌فرد تلاش کرده است. در اواخر قرن بیستم، با پیدایش و گسترش سریع اینترنت، زبان‌های جدیدی نیز به وجود آمدند؛ مانند زبان گپ‌وگفت‌های اینترنتی که بهره‌مند از زبانی خاص و آکنده از علائم محتوایی است. نشانه‌هایی که در عین سادگی، هر یک به یک یا چند احساس و عقیده هم‌زمان دلالت می‌کنند. شاید بتوان به جرأت گفت که ایموجی‌ها مشهورترین نمونه‌ و «نماینده‌های زبان‌های ترسیمی» مطرح در ادبیات کلاسیک جهان در عصر حاضر هستند؛ هر چند که بدون شک، در طی سال‌های اخیر تکامل زیادی داشته‌اند و با تنوع بیشتر، ظاهر جذاب‌تر و همراهی با ادبیات عامیانه طراحی و عرضه شده‌اند.

یکی دیگر از نکات بسیار مهم پیرامون این پدیده نوظهور از دیدگاه زبان‌شناسان این است که ایموجی‌ها شمار استفاده از واژگان را هم کاهش می‌دهند؛ نکته‌ای که در این عصر ارتباطات و زندگی شتاب‌زده و سریع، بسیارمهم جلوه می‌کند. برای نمونه، استفاده از تنها یک صورتک خوشحال، مفهوم «من خرسند هستم» یا «خرسندی و علاقه به چیزی مدنظر» را انتقال می‌دهد. ایموجی‌ها را می‌توان به عنوان نخستین شکلک‌هایی دانست که به حوزه‌های علمی و فناوری مانند فناوری اطلاعات نیز راه پیدا کرده‌اند…

مطالعه ۳۵ صفحه آغازین کتاب