پژوهشی پیرامون جابر بن یزید جعفی؛ حدود ۵۰-۱۲۸ ﻫ.ق

کتاب حاضر، متنی است نسبتاً جامع درباره زندگانى، عقاید و آثار شاگرد مبرّز مکتب اهل بیت(علیهم السلام)، جابر بن یزید جُعفی؛ محدث، فقیه، مفسر، مورخ و متکلم بزرگ شیعه در اوایل قرن دوم هجرى، و سهم وی در توسعه علوم و معارف شیعه.

دلایل انجام این پژوهش را می­توان چنین برشمرد:

• نیمه دوم قرن اول و نیمه اول قرن دوم هجری از حساس­ترین برهه ­های تاریخ اسلام است و جابر بن یزید جعفی به این دوران تعلق دارد. شناخت شخصیت او، ما را به فهم بهتر و دقیق­تر فضای علمی آن دوران رهنمون می­سازد.
• جابر، احساسات شدید شیعی و گرایش­ های باطنی داشته است، از این رو، غالیان او را از پیش­کسوتان خود شمرده و از وی یک شخصیت اسطوره­ای ساخته­ اند. بنابراین تبیین شخصیت علمی و مذهبی او، اسطوره زدایی از شخصیت او و بررسی آثار وی از اهمیت بسیاری برخوردار است.
• از آنجا که جابر بن یزید جعفی از جایگاه والای علمی در حدیث، تفسیر و تاریخ ­نگاری شیعه برخوردار است، شناخت این شخصیت و بررسی آثار وی، برهه­ ای حساس از نگارش حدیث، تفسیر و تاریخ شیعه را پیش چشم ما قرار می­دهد.

بررسی در باب این شخصیت، مشایخ و راویان وی، می­تواند نمونه­ای برجسته از چگونگی تعلیم و تربیت در مکتب اهل بیت(علیهم السلام) باشد.