چالش های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اروپا

در خصوص روابط سیاسی همراه با نوسان ایران و اتحادیه اروپا نظرات مختلفی بیان شده است. برخی معتقدند که ناهمخوانی میان رهیافت ایدئولوژیک و دین مدارانه و قرائت و تفسیر ویژه ایران در مورد موضوعاتی نظیر حقوق بشر، تروریسم و بنیادگرایی، سلاح‏های کشتارجمعی، روند صلح خاورمیانه و نیز پافشاری بر دست‏یابی به انرژی هسته‏ای عوامل اصلی تأثیر گذار بر وجود چالش سیاسی میان اتحادیه اروپایی و جمهوری اسلامی ایران بوده است. از سوی دیگر برخی نیز با تکیه بر جنبه‏های تاریخی، سیاسی و امنیتی بر این امر تأکید دارند که با قطع مناسبات جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده، واشنگتن از طرق مختلف سعی کرده است تا با اعمال نفوذ بر اتحادیه اروپایی از توسعه روابط میان بروکسل و تهران جلوگیری نماید. ولی از میان دو نظریه فوق به اعتقاد نگارنده تعارضات هویتی – ایدئولوژیک در مورد موضوعات فیمابین دو طرف از جمله مهمترین علل واگرایی در مقاطع مختلف بوده است. در این راستا این نکته حائز اهمیت می‏باشد که با توجه به خصومت سیاسی میان ایران و آمریکا و نیز در دستور کار قرار گرفتن یکجانبه‏گرایی در سیاست خارجی این کشور و نیز با عنایت به اینکه رویکرد سیاست خارجی ایران مبتنی بر بهره‏گیری از توان سیاسی نیروی دوم در نظام بین‏الملل جهت کاهش فشارهای سیاسی هژمون می‌باشد، نیاز است تا عوامل تأثیرگذار بر واگرایی سیاسی میان جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اروپا مورد مطالعه قرار گیرند. زیرا اتحادیه اروپایی از جایگاه و نقش مهمی در نظام بین‏الملل و همچنین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران برخوردار است و شناخت و مطالعه این روابط در تنظیم و طراحی شایسته سیاست خارجی دو طرف می‏تواند مؤثر باشد…