کتاب مرجع دیپلماسی عمومی

کتاب مرجع دیپلماسی عمومی:دیپلماسی عمومی یکی از برجسته‌ترین موضوعات [مربوط به] ارتباطات سیاسی در سدۀ بیست‌ویکم است. این موضوع در فضای اعلام جنگ علیه تروریسم در دنیای پس از یازده سپتامبر ۲۰۰۱، که تا حد زیادی ستیزه‌جویان اسلامی غیر‌ستیز/ امریکاستیز‍ رادیکال را نشانه رفته است و خود را در مداخله‌های نظامی در کشورهای افغانستان و عراق ـ که اکثریت مردم آنها مسلمانند ـ نشان داده است، احیا شد. ایالات متحده و پادشاهی متحده [یعنی بریتانیا] دو کشور پیشتاز در تلاش جهانی برای «جلب قلوب و اذهان» شهروندان بومی در خاورمیانۀ بزرگ هستند.

کتاب مرجع دیپلماسی عمومی

دیپلماسی عمومی در سدۀ بیستم از دل دو جنگ جهانی و چارچوبۀ جنگ سردی موازنۀ قدرت بین شرق کمونیست و غرب سرمایه‌داری پدیدار شد، حال آنکه دیپلماسی عمومی در سده بیست‌ویکم در فضای پس از یازده سپتامبر جریان دارد، فضایی که جهانی‌شدن شکننده، تجاوز نظامی پیشدستانه، فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی که زمان و فاصله را کم می‌کنند، و ظهور کنشگران غیردولتی جهان گستر (شبکه‌های ترور) که سیاست و گفتمان دولت ـ محور در این موضوع را به چالش می کشند بر آن حکم فرماست.

نخبگان

حتی در زمانی که نخبگان سنتی در تشکیلات دولتی و اتاق‌های فکر خصوصی همچنان با گزارش‌ها، و ابتکارعمل‌های خود بر پوشش رسانه‌ای سیطره دارند تا بتوانند بر ایستارهای منفی (به عبارت بهتر، این که «چرا آنها از ما متنفرند؟») و خنثی را از بین ببرند، گروه‌های اجتماعی جدیدی که در مفصل‌بندی و صورت‌بندی دیپلماسی عمومی دخالت دارند، موضوع دیپلماسی عمومی را برای طیف متنوع و وسیعی از مردم جامعه معنادار و قابل شناخت ساخته‌اند و تنها در ایالات متحده، از یازده سپتامبر به بعد، سازمان‌های مهم مستقر در واشنگتن دی. سی چه در داخل دولت امریکا و چه در خارج از دولت امریکا تعداد زیادی گزارش و کتاب سفید منتشر کرده‌اند، نیروهای ویژه ارتباط با بحران تشکیل داده‌اند، یا ابتکار عمل‌های جدیدی را در حوزه دیپلماسی عمومی پیش برده‌اند.

گسترده

اما به‌استثنای پروژه‌های گسترده رسانه‌های جمعی و سخن پراکنی بین‌المللی که خاورمیانه و گسترش مبادلات را هدف قرار داده بودند، همۀ این تمهیدات، مشورتی بوده‌اند و بی‌آنکه یک چارچوب مفهومی را طرح‌ریزی کنند همگی با داد و فغان بر لزوم تلاش‌های بیشتر در حوزه دیپلماسی عمومی تأکید نهاده‌اند. در این عرصۀ بسیار سیاست‌زدۀ دیپلماسی عمومی و سیاست‌گذاری خارجی، داده‌های تجربی و تحلیل مستدلی که مکاتب فکری دانشگاهی ارایه می‌دهند در اغلب مواقع نادیده گرفته می‌شوند و در عوض، به سرمقاله‌های سطحی‌نگرانه‌ای که از قالب فکری تنگ‌نظرانه ژنرال‌ها و دیپلمات‌های بازنشسته نشأت می گیرند توجه می‌شود.