نگاهی به رویکردهای بدیل: نهادگرايی و مکتب اتريش

نگاهی به رویکردهای بدیل؛ نهادگرايی و مکتب اتريش :همانطور که دیکوئیچ می‌گوید به دو صورت می‌توان اقتصاد هترودوکس را تعریف نمود که عبارت از حالت مثبت یعنی اینکه اقتصاد هترودوکس شامل چه مکاتبی است و دیگری منفی به معنی اینکه اقتصاد هترودکس را در برابر اقتصاد ارتودوکس یا جریان غالب اقتصاد تعریف کنیم (دی کوایج، 2008، 294-293).

واژه هتروکس

نگاهی به لغت­ نامه­ هایی مانند آکسفورد یا لانگ­من نشان می ­دهد که آنها واژه هتروکس را به معنی غیر ارتدوکس( سنتی یا متعارف)، چیزی که با استانداردها یا باورهای ارتدوکس همخوانی ندارد، غیر محافظه­ کارانه و مانند اینها ترجمه کرده­ اند.

اقتصاد هترودوکس

دایره ­المعارف اینترنتی ویکی­پدیا بر اساس تعریفی که در کتاب «ماورای اقتصاد نئوکلاسیک: رویکرد بدیل به تئوری اقتصادی» ارائه شده است اقتصاد هترودوکس را رویکردها یا مکاتب فکری اقتصاد معرفی می‌کند که خارج از جریان مرسوم اقتصاد هستند و در برخی موارد با تبیین­ های ارائه ­شده توسط اقتصاد کلاسیک در تضاد است.

اصطلاح اقتصاد هترودوکس از ديد لاسون

لاسون اصطلاح اقتصاد هترودوکس را مانند چتری می­داند که مجموعه­ ای از تلاش­ ها و سنت­ های متفاوت را پوشش می­دهد ومجموعه ­ای از اقتصاد پسا کینزی و نهادی تا اقتصاد فمنیستی، مارکسیستی و اتریشی را پوشش می­دهد ( لاسون،2، 2005).

اصطلاح اقتصاد هترودوکس از ديد فردریک ای لی

و نهایتاً فردریک ای لی استاد دانشکده میسوری که تألیفات گوناگونی درباره اقتصاد هترودکس دارد در تعریف آن می­نویسد: «اقتصاد هترودوکس مانند اقتصاد سیاسی کلاسیک یا اقتصاد نئوکلاسیک یک اصطلاح خاص است که به مجموعه ­ای خاص از تئوری­ ها اشاره می­کند که در جهت تبیین فرایند نظام اجتماعی به منظور توصیه­ های سیاستی اقتصادی مطرح شده است و گروهی از اقتصاددانان در این فعالیت نظری و کاربردهای علمی مشارکت دارند.

اقتصاد هترودوكس عنوان دوگانه ­ای برای جریان غالب اقتصاد

بنابراین اقتصاد هترودوکس (حداقل در دو دهه اخیر) به عنوان یک اصطلاح منفی یا مخالفت­ آمیز یا به عنوان دوگانه ­ای برای جریان غالب اقتصاد تعریف نشده است بلکه جایگزینی مثبت برای آن است» (لی،388،2012).

رویکردهای بدیل یا همان هترودوکس

با توجه به موارد فوق، می‌توان رویکردهای بدیل یا همان هترودوکس را مجموعه‌ای از پارادایم­ها دانست که فروض، نظریه­ها و به تبع آن توصیه­های سیاستی متفاوتی با پارادایم کلاسیک دارند.